Eindelijk was het zover! Onze eerste rondreis met onze meisjes. We twijfelde voor deze reis tussen Sicilië en Portugal, maar uiteindelijk kozen we voor de rondreis die Tururi zorgvuldig voor ons uitstippelde. In Sicilië wordt er veel aan agriturisme gedaan en dit leek ons ook perfect voor onze reis. We boekten bij 4 verschillende domeinen een appartementje/huisje zodat we zoveel mogelijk van het eiland gezien kregen. We gingen weer met het vliegtuig en in Sicilië zelf huurden we een auto. Er valt veel te vertellen over deze rondreis vandaar dat ik het verhaal in twee delen gesplitst heb.

July 2017
Italië – Rondreis Sicilië
2 volwassenen & 2 kinderen (4 jaar & 2 jaar)
15 dagen

Ook deze keer boekten we een parking aan Zaventem, maar niet meer op dezelfde plaats als vorig jaar. Na wat opzoekwerk zagen we dat er goedkopere parkings zijn die eigenlijk dezelfde service als Carhotel bieden. We kozen voor parking express Zaventem, ook hier was er een snelle en goede service. De vlucht namen we met Brussels Airlines en we vlogen op Palermo waar we onze huurauto konden ophalen. Toen we aan de check-in balie stonden in Zaventem bestefte Rowin ineens dat hij zijn rijbewijs was vergeten in onze wagen. Ja lap! Op reis rijdt Rowin meestal, ik rij ook wel, maar niet zo graag en vooral geen lange trip, maar deze keer moest ik wel :-). Even gevloekt dus, maar komt goed. De vliegreis zelf verliep weer heel goed, we hadden elk onze stoel waardoor we redelijk wat plek hadden.

We kwamen in de ochtend toe op Palermo. Onze wagen moesten we ophalen bij Maggiore, een lokale verhuurfirma. We merkten dat we toch een te kleine auto hadden voorzien voor de bagage die we meehadden, dus vroegen we een grotere wagen. Toen alle formaliteiten afgerond waren (dit nam toch wel tijd in beslag) konden we eindelijk onze auto gaan zoeken. We konden de wagen vinden op de parking tegenover het luchthavengebouw, dus ver wandelen was het niet, maar toen we er waren bleek dat de wagen (vooral de koffer) toch nog te klein was. Dus bleef ik met de kinderen en bagage even op de parking zitten tot Rowin terug was met een andere wagen (eentje in dezelfde categorie, maar met iets meer ruimte in de koffer). Dat was allemaal ok geweest als het dan ook niet heel hard begon te regenen, jawel stilaan begint dit een vloek te worden op onze reizen :-). Uiteindelijk kregen we een Nissan Qashqai. Voor de autostoelen van de kinderen moesten we nog apart aanschuiven aan een balie op de parking zelf, wel vervelend, want daar was ook de check-out, dus weer aanschuiven geblazen. Maar eens we weg waren, waren we heel blij met onze wagen 🙂 Heel fijn om in te zitten, hoog en veel overzicht.

Het was erg wennen aan de Siciliaanse rijstijl, zeer chaotisch. Maar eens uit Palermo werd het iets minder hectisch en druk, maar als je een andere chauffeur tegenkwam was het toch altijd even stress :-). In totaal moesten we zo’n 2h30 rijden voor 136km, we vroegen ons af waarom dit zo lang moest duren voor zo weinig km, maar de wegen zijn in zeer slechte staat en er zijn ook heel weinig snelwegen op Sicilië waardoor het traag reizen is. We hadden op voorhand al een restaurant opgezocht dicht bij onze eerste bestemming zodat we daar niet naar moesten zoeken in alle chaos. Om er te geraken moesten we langs landweggetje rijden. Zoals jullie eerder konden lezen had het wat geregend en op onze weg kwamen we een hele grote plas tegen. Ik was gestopt omdat ik niet goed wist of ik er wel door kon, Rowin was gaan voelen en omdat hij dacht dat het toch diep was stuurde hij mij langs de kant. “Goed doorrijden” zei hij nog, maar helaas, ik twijfelde een fractie van een seconde en ik geraakte niet meer uit de modderplas. Ja, daar stonden we dan, vastgereden tussen de velden. Nergens iemand te bespeuren. Omdat we heel veel honger hadden kwam ons overlevings instinct naarboven, Rowin duwde de wagen vooruit terwijl ik zachtjes gas gaf. Oef! Toch eruit geraakt, maar dit wilden we geen 2x meemaken. Na deze helse eerste rit waren we zeer blij om toe te komen bij het restaurant Il Vecchio Canale in S. Angelo Muxaro.

Wat een ontvangst! Ze waren duidelijk niet gewoon dat er toeristen kwamen eten, maar we waren meer dan welkom :-). 5 min zaten we er en toen kregen we al het voorgerecht, wat een topper! Verschillende gerechtjes over de tafel verdeeld allemaal super lekker klaargemaakt (op de foto zie je ons voorgerecht). Eigenlijk hadden we al genoeg aan het voorgerecht en eigenlijk hadden we ook niet door dat dat enkel het voorgerecht was. Hierna volgde nog pasta en daarna nog vlees en dessert. Je kon ons werkelijk rollen! En toppunt van alles was dat we daar voor amper 50 euro gegeten hadden met ons 4’tjes, drank inbegrepen!

We waren dus helemaal klaar om onze weg in te zetten naar onze eerste eindbestemming Feudo Muxarello. We moesten terug langs de weg met de plas, maar we dachten dat we toch misschien een weg eromheen konden vinden. Na eindeloos rondgerij moesten we vaststellen dat de enige (deftige) weg ernaartoe door de plas was. Ok we namen een gok en we reden gewoon door de plas en wonder boven wonder ging dit als vanzelf. En waarom hebben we ons daar weer vastgereden? Dit zorgde voor de nodige hilariteit en vooral ook opluchting dat we heelhuids aan de overkant geraakt waren :-).

Feudo Muxarello zelf is werkelijk een paradijs op aarde! Zo mooi en wat een uitzicht! Het ontvangst was heel hartelijk. De eigenares sprak naast haar moedertaal Italiaans, ook Frans, zo hadden we toch een gemeenschappelijke taal. We mochten eerst even bekomen van onze reis op hun terras waar we vergeperst fruitsap kregen en versgebakken cakejes (jammer genoeg hadden we geen honger ;-)). Wanneer we wat genoten hadden van het uitzicht en wat bekomen waren van onze eerste tocht konden we naar onze kamer. We hadden 1 grote kamer met een dubbel bed en 2 enkele bedden, een badkamer en best een groot terras met uitzicht op de bergen en het zwembad. In totaal gingen we hier 3 nachtjes doorbregen en dit zagen we volledig zitten! Elke avond keken we in onze Lonely Planet wat we gingen doen de dag erna en wat we zeker niet mochten missen in de streek waar we zaten.

Eerst op onze agenda was Scala Dei Turchi op zo’n 50 min rijden van ons verblijf. Zeer gemakkelijk te vinden. Over de ingang vonden we een bewaakte parking waar we onze auto kwijt konden. Jammer genoeg hadden we nu geen parasol mee waardoor we in de zon moesten zitten. Maar gelukkig hadden de meisjes hun hoedje mee en met zonnecrème factor 50 konden we wel even genieten van dit uitzicht. Om het strand te bereiken moesten we best wat trappen naar beneden, helemaal geen probleem, maar we moesten het ook wel terug naar boven! Met onze gevulde zak en 2 kleuters was dit een uitdaging :-). Toen we beneden kwamen vonden we al snel een plekje waar we ons konden neervleien. Plonsen in het verkoelende water met zo’n uitzicht was heerlijk!

Rond de middag kregen we wat honger en besloten we om naar het restaurantje te gaan (strategisch gelegen ongeveer halfweg de trappen) . Onze kindjes zijn zot van pasta dus om iets te vinden voor hen op restaurant was absoluut niet moeilijk. Het was er leuk zitten vooral omdat we konden genieten van een prachtig uitzicht. Dit is vakantie! 🙂

In de namiddag besloten we om naar de Valle dei Templi in Agrigento te trekken. Maar eerst moesten we nog de parking kunnen betalen aan Scala Dei Turchi, ja lap geen cash op zak en jawel we moesten cash betalen. De vrouw van de parking was zo lief om ons te laten gaan. We zijn naar het eerste, het beste bancontact gereden en we zijn de parking gaan betalen. Die vrouw was heel verbaasd, want ze dacht dat ze ons nooit meer ging zien. Ze bedankte ons dan ook erg uitgebreid :-). Valle dei Templi ligt op zo’n 20 min rijden van Scala Dei Turchi. Meestal gebruikten onze kindjes de middagrit als rustmoment, wat ook deze keer het geval was.

Wij zijn fan van tempels en oude ruïnes dus we waren dan ook in onze nopjes 🙂 Ook deze keer gingen we op pad met onze draagzak, maar onze buggy namen we ook mee op de site. De site heeft 2 ingangen, de parking is te vinden aan de westingang. Er zijn heel wat taxi’s die vertrekken vanop de parking om naar de oostingang dicht bij de Tempel van Hera (hoofdattractie van de site) te gaan. De mannen van de taxiservice waren nogal opdringerig, we waren net aangekomen en we moesten zo snel mogelijk instappen anders was het te laat. Dus besloten we om toch maar niet in te stappen en de ingang langs de westkant te nemen. En gelukkig maar, want de taxidienst was erg duur en zeker niet nodig. Tenzij je enkel de tempel van Hera wil bezoeken natuurlijk. Aan de westkant vind je voornamelijk oude ruïnes waar niet veel overblijft van de tempel zelf. Wanneer we de brug over de steenweg overstaken kwamen we aan het oostgedeelte van de site waar de tempels nog heel goed in-tact waren. Na de wandeling van west naar oost was het tijd voor een ijsje en een drankje. Ideale afsluiter van onze uitstap!

Na onze drukke dag namen we nog een plons in het zwembad aan ons verblijf en waren we helemaal klaar voor een 2de nacht in S. Angelo Muxaro.

De volgende dag was een iets rustigere dag. Na het super ontbijt (ja want dat kregen we daar ook) gingen we naar Eraclea Minoa voor een dagje zon, zee en strand. Eraclea Minoa was op 1h rijden van ons verblijf, dit is toch de minimum afstand die we dagelijks moesten afleggen om de omgeving te bezoeken. Door de slechte weginfrastructuur was het telkens lang rijden. In de straten aan het strand vonden we parking. Eerst hebben we de omgeving wat verkend om daarna te lunchen in de strandbar. Er was best weinig volk aan het strand wat het extra zalig maakte. Na de lunch huurden we 2 strandstoelen met een parasol er bij, ideaal voor een dagje rust.

’s avonds namen we nog een laatste keer een duik in het zwembad van ons eerste verblijfplaats. Het was heel snel gegaan allemaal, maar we moesten al afscheid nemen. Voor het laatste avondmaal hebben we gegeten samen met de familie en nog andere gasten. Elke avond kon je er mee eten, gewoon even laten weten op voorhand. We hebben er super lekker gegeten, voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht voor geen geld. Het was een leuke ervaring en mooie afsluiter.

Op naar onze volgende bestemming Scicli op iets minder dan 3h rijden. Om de rit wat te verzachten besloten we op de middag te stoppen in Licata. Daar aten we iets en wandelden wat rond in de stad. Het leek er vooral heel rustig te zijn, maar een ideale stop om even de benen te strekken.

In de late namiddag kwamen we toe op ons 2de verblijf, waar we 4 nachten gingen slapen: Boscorotondo. Het was ons enige verblijf zonder ontbijt, maar dit was niet heel erg want op 20 min rijden hadden we een grote winkel :-). Klinkt misschien raar maar 20min is echt niet lang als je bedenkt dat je voor de rest altijd minstens een uur moest rijden. Na een aantal dagen moesten we wel toegeven dat we de luxe van het ontbijt wel misten, vooral ook omdat we last hadden van een mierenplaag in het huisje… De honden die op het domein verbleven waren wel een domper, ze waren redelijk aanwezig en kwamen echt op ons terras en tot vervelens toe ook voor de meisjes. De eigenaars hadden dit snel door en hebben de honden dan ook weggehouden van ons tijdens ons gehele verblijf, top service en een verademing voor de kindjes! Verder hadden we een huisje met 2 slaapkamers, badkamer, kleine keuken, kleine zithoek en een terras. En op het domein zelf konden we ook gebruik maken van het zwembad. Vincenzo is samen met zijn familie eigenaar van het domein en is zeer hulpvaardig. Via Whatsapp kan je hem berichtjes sturen voor tips altijd handig. Voor de eerste avond heeft hij ons een zeer lekker pizzarestaurant aangeraden in Donnalucata, een dorpje dicht aan de mediteraanse zee.

Na een goede nachtrust ging onze eerste ontdekkingstocht van de streek naar Ragusa. Ragusa lag op een dik half uurtje rijden van ons verblijf en enkel via kronkelende bergwegjes te bereiken, maar zeker de moeite waard! Vooral Ragusa Ibla, het historisch stadscentrum is een bezoekje waardig. Voor de middag kuierden we wat rond in het oude stadsgedeelte. Na de lunch namen we een touristentreintje om de rest van de stad te verkennen. Ideaal voor de kindjes en natuurlijk ook voor ons om zo op 1 dag zoveel mogelijk gezien te hebben van de stad. Na het treintje besloten we om nog wat verder te wandelen naar een stadspark dat we hadden tegengekomen op onze treinrit. Het leek ons leuk om even in de schaduw van het park te wandelen met de kinderen. Tijdens de wandeling viel Oona in slaap in de buggy. Juliette kon zich uitleven op de speeltuin in het park en genieten van de aandacht die ze van ons kreeg.

Noto mocht zeker niet ontbreken op ons to do lijstje, volgens lonely planet heeft deze stad een van de mooiste historische stadscentrums van Sicilië. Noto lag op zo’n uur rijden van Scicli. Wat is het er gezellig! Voor we het centrum gingen verkennen deden we eerst een terrasje op de Piazza Municipio aan de voet van de Duomo. Zalig om zo de dag te starten. Later bezochten we ook de Cattedrale di San Nicolo waar Oona wel een zeer eigenaardig gesprekje aan het voeren was met een engel, soort van ontmoeting van het duiveltje met het engeltje :-). Naast een leuk stadsbezoek hebben we nog een gewelige lunch gehad. Trattoria Del Carmine was meer dan de moeite waard, je stapt binnen in een soort eetzaal dat weinig sexy is, maar het eten was echt subliem. Een topper die we zonder onze lonely planet nooit hadden gevonden.

Na ons bezoek aan Noto trokken we door naar het vissersdorpje Marzamemi op zo’n halfuurtje rijden. Het gaf wat een verlaten indruk, maar ik denk dat het zeer warme weer hier wel mee te maken had. Op een schattig pleintje in het midden van een aantal restaurantjes en cafétjes genoten we van een verfrissend ijsje. Echt heel mooie omgeving om wat rond te kuieren. Marzamemi is ook gekend voor de tonijnvisserij en we bezochten ook een tonnaria waar ze verschillende tonijnproducten verkopen. Je kon er ook pasta’s, zongedroogde tomaten, … vinden. Na ons bezoek aan de tonnaria namen we een andere route naar onze wagen en daar kwamen we wat marktkraampjes tegen en wat mensen die er aan het rondkuieren waren. Toch niet zo verlaten blijkbaar 🙂

Onze laatste volle dag in Scicli planden we een rustige dag. We wasten enkele van onze kleren, want het was nodig 🙂 en genoten van het zwembad. In de late namiddag gingen we kort Scicli zelf bezoeken. Scicli gaf ons onmiddellijk een zalig gevoel, we waren een beetje boos op onszelf dat we toch niet wat meer tijd uittrokken om de stad te bezoeken. Maar we maakten het goed door ons korte bezoek goed te benutten. In restaurant Prosit hebben we zeer lekker kunnen eten. Het terras stond op een soort binnenplaats dat heel leuk is ingericht. Aangezien we heel vroeg waren (toch naar Siciliaanse gewoonte) hadden we het terras voor het grootste deel van de tijd voor ons alleen. Jammer genoeg eindigde ons bezoek aan Scicli in mineur met een boete voor foutparkeren :-(. Heel de weg naar ons verblijf analyseerden we het italiaans briefje en we concludeerde dat de boete 20 euro bedroeg. Het leven is er niet duur, maar de boetes zijn enorm in vergelijking met de rest 🙂 In ieder geval konden we dit gelukkig geregeld krijgen met de mensen van Boscorotondo, want het postkantoor (ja, want een overschrijving was niet mogelijk) waar je de boete moest gaan betalen was maar open tussen bepaalde uren en omdat we de volgende dag vroeg gingen vertrekken konden we dit niet meer in orde brengen.

De eerste helft van onze vakantie was geweldig. In de 2de helft van de reis zijn we naar Syracuse, Etna, Erice, … geweest. Hierover lees je meer in deel 2 van het verhaal. To be continued…