We hebben de blog over onze reis naar Denemarken in 2 delen gesplitst. Het eerste deel kan je hier terugvinden. Tijdens het 2de deel ga ik verder door op ons verblijf in Funen en vertel ik ook wat over onze dagen in Zuid-Jutland.

We hadden er al een eerste geweldige dag opzitten in Faaborg. Egeskov castle heeft de toon gezet. De weersvoorspellingen zagen er echter niet zo rooskleurig uit voor de rest van onze reis, maar omdat niet alles outdoor hoeft te zijn probeerden we ons hier niet te veel aan te storen. De volgende dag trokken we naar Odense, de geboortestad van Hans Christian Andersen. We vonden parking in het centrum van de stad. De parkeergarages werken er niet met ticketjes, ook de parkings langs de weg niet. In plaats daarvan moet je je via de parkeermeter aanmelden met je nummerplaat en als je vertrekt moet je je afmelden. Je moet er natuurlijk wel aan denken, maar het is wel een gemakkelijk systeem en je kan je ticket niet verliezen! Odense gaf onmiddellijk een super gezellige indruk, helaas begon het wel heel hard te regenen toen we nog maar een paar meter aan het stappen waren. We zijn dan maar heel snel naar het toeristeninfo kantoor gegaan om wat info op te doen over de stad. Zeker een aanrader! Je krijgt er heel wat info over de stad inclusief een kaart met een aantal mooie wandelroutes doorheen de stad.

Aangezien het al middag was ondertussen zijn we eerst iets gaan eten (deze keer geen picknick, bij het bezoeken van een stad vonden we het toch leuker om een restaurantje op te zoeken :-)). In Café Chino hebben we echt super lekker gegeten. Rowin, Oona en ik aten een hamburger, niet zomaar eentje, echt een super lekkere met heel lekkere garnituur, en Juliette koos voor een smakelijke pasta. Door de regen en de late lunch misten we wel het straattheater met de sprookjes van H.C. Andersen. Wel even gevloek, maar ok het zij zo :-). We begonnen ons bezoek dus pas echt met de wandelroute. Eerst naar het andere deel van Odense. Odense werd in 2 stukken gesplitst door 1 grote drukke baan, maar hier zijn ze verandering aan het brengen. Momenteel zijn er grote werken aan de gang om de 2 deel terug te verbinden met elkaar, om zo het stadscentrum autoluw te maken.

Na een tijdje wandelen begon het weer stilletjes aan te regenen, dus tijd voor een indoor activiteit! In Odense staat natuurlijk heel veel in het teken van H.C. Andersen, zo hebben ze het H.C. Andersen museum, het geboortehuis van H.C. Andersen, The Tinderbox – een expositie speciaal voor kinderen, enz. Bij aankoop van tickets krijgen kindjes een stempelkaart waarop alle activiteiten ihkv H.C. Andersen staan opgelijst. Als we 3 van de aangegeven dingen bezochten kregen ze een cadeautje, challenge accepted! 🙂

Als eerste gingen we naar The Tinderbox. Hoe geweldig is dit! Nadat we onze schoenen uitdeden (het mag binnen niet te snel vuil worden :-)) traden we binnen in een heuse elfenboom die de fantasie van de kindjes helemaal op hol deed slaan. Je kan je er verkleden (ook de papa en mama!), je kan er je laten schminken, je kan er tekenen, winkeltje spelen, poppenkast spelen, … kortom heaven voor kinderen (en stiekem ook voor ons ;-)) De boom is onderverdeeld in 3 verdiepen. Eerste verdiep heb je allemaal verschillende kamertjes waar je kan spelen, op het 2de verdiep kan je je laten schminken en staat er een grote tafel waar je kon voelen hoe het is om te leven als koning en koningin en als laatste het 3de verdiep waar je kan tekenen. Het 3de verdiep bleek al snel de favoriet van Juliette, terwijl Oona van boven naar beneden aan het dwarrelen was met een zeemeerminnenstaart omgebonden. Geweldig!

Toen we terug buiten kwamen was het even back to reality want de regen was nog steeds van de partij. Zowel Rowin als ik waren niet voorzien om door stevige regen te wandelen (ja zo slim waren we wel :-)), dus zijn we even een poncho gaan kopen in het museum.  Daarna gingen we verder naar het H.C. Andersen museum. Eigenlijk niet zo heel groot, we waren er dan ook heel snel door. Dé attractie van het museum voor ons was de VR bril waarmee je kan rondkijken in de schrijfkamer van H.C. Andersen. Op zich een leuk museum hoor, misschien waren de meisjes er nog een tikje te jong voor. Maar toch weer een stempel verdiend! Dan maar verder door naar het geboortehuis van H.C. Andersen. Gelukkig was het nu opgehouden met regenen, want onze poncho was het al overal wat gescheurd. Over heel de stad Odense bevinden zich voetsporen van H.C. Andersen (blijkbaar zijn echte!) die je naar bezienswaardigheden leiden. Oona vond het heel leuk om het spoor te volgen. Het geboortehuis was onze officiële 3de attractie dus kregen Juliette en Oona hun cadeautje, een tinnen soldaatje uit het verhaal van De Standvastige Tinnen Soldaat. Het huis zelf is zeker een bezoekje waard, je krijgt er meer zicht op het leven van H.C. Andersen.

Odense is echt een super stad, jammer dat we er niet langer hebben kunnen rondlopen en vooral weinig buiten hebben gezien van de stad. Ik zou er zeker nog eens naartoe willen moest ik de kans krijgen :-). Voor we in de wagen gingen kochten we nog ambachtelijke melo cakes, hmmmm lekker, ze waren dan ook op nog voor we terug in Faaborg waren. De rit tussen Faaborg en Odense is een 40-tal minuten. Na het bezoek aan Odense namen we nog een laatste plons in het zwembad, want het was al weer tijd om door te reizen. De laatste bestemming van onze reis is Ribe, in Zuid-Jutland.

Heel de rit naar Ribe (in totaal een kleine 2h rijden) en eigenlijk ook wel heel deze dag viel letterlijk in het water. Het heeft echt geregend van ’s morgens tot ’s avonds. We waren blij dat dit een dag was waarop we niet al te veel plannen hadden omdat het een doorreis dag was, maar toch waren we aan het balen. We konden nog niet inchecken in Byferie Ribe bij aankomst omdat we nog wat vroeg waren, dus zijn we eerst nog naar de stad Ribe zelf geweest. Ribe is de oudste stad van Denemarken. Jammer dat het zo hard aan het regenen was. Eerst lunchen dan maar. We hadden gezien online dat er veel positieve reacties kwamen op Weis Stue, dus onze keuze was snel gemaakt. Toen we binnenkwamen leek het alsof we in een soort van herberg terecht waren gekomen en waanden we ons precies in Game of Thrones :-). Zo cool! En het eten, tja, Rowin kan er nu nog altijd niet over ophouden :-). De regen was dus voor even helemaal vergeten! :-).

Na het eten vluchtten we naar het touristinfo bureau om nog wat ideeën op te doen voor onze laatste dagen in Denemarken. Het zag er helemaal niet naar uit dat het ging stoppen met regenen die dag. In de Byferie zelf is geen zwembad, maar je kan er wel een kaartje vragen om gratis te gaan zwemmen in het stadszwembad van Ribe of het zwembad in Esbjerg waar er glijbanen, waterversnelling, golfbad, … zijn. Wij kozen om naar Esbjerg te gaan. We waren al redelijk laat in de namiddag dus hadden we nog maar een klein uurtje om te zwemmen, maar we waren zo blij om even van de regen te kunnen ontsnappen. Ook hier was er enkel een opdeling tussen mannen en vrouwen en had je dus niet de mogelijkheid om je apart om te kleden. Voor ons heel vreemd, want wij zijn dit helemaal niet gewoon. En bij de kinderen zorgden dit voor het nodige gestaar :-). Al snel zetten we onze gène opzij, want hier is het allemaal heel normaal.

De weersvoorspellingen zagen er niet rooskleurig uit, maar ook nu probeerden we die zoveel mogelijk te negeren :-). De volgende dag stond het Viking Center in Ribe op het programma. Het Viking Center is enkel open tussen april en oktober. Een deel van de vikings die er rondlopen zijn werknemers van de viking center, studenten of ambachtslui. Maar het grootste deel zijn vrijwilligers. Mensen die een vakantie van een aantal weken nemen om als viking in het viking center te komen wonen.  Voor de kindjes zijn er veel activiteiten, je kunt er met een activiteitenkaart verschillende dingen doen zoals gevechten met echte vikingen, woodcarving, … Voor Juliette en Oona was het nog niet echt de moeite om zo’n kaart te nemen omdat ze nog wat te jong waren voor de meeste activiteiten. Maar we genoten er gewoon al van om er rond te wandelen. Als eerste keken we naar het gevecht van de (grotere) kinderen tegen de vikingen. We hebben ons ziek gelachen met die ene viking die het toch net iets te serieus nam 🙂 Daarnaast konden we ook zien hoe het is om als viking te leven. Onze dag in het viking center was echt top, vooral Juliette kon er van genieten om te kijken hoe de vikingen aan het naaien of weven waren, hoe ze in hout vanalles aan het maken waren enz. Zelf mochten de meisjes nog brood bakken op een open vuur, heel gezellig. We waren wel verbaasd om zoveel Nederlands te horen tijdens ons bezoek. Blijkbaar waren er net heel veel Belgen in het viking center die op dat moment een viking vakantie aan het beleven waren :-).

Na een paar dagen cultuur was het weer tijd voor natuur. Het eiland Mandø is enkel bereikbaar per boot of via één bepaalde weg die maar enkele uren per dag niet onder water staat. We hebben heel lang zitten twijfelen hoe we zouden gaan naar het eiland, want er zijn ook tractorbussen die je naar het eiland brengen, maar na wat informatie op te zoeken zagen we dat het perfect mogelijk is om met de eigen wagen te gaan. We moesten alleen ten laatste om 15h terug op het vasteland zijn, anders moesten we tot 21h-22h wachten voor we terug konden en het eiland was nu ook niet zo heel groot :-). De oversteek naar Mandø was echt spannend, zo raar om in het midden van een zee te rijden :-). Het uitzicht was dan ook top. Op Mandø hadden we een tocht geboekt met paard en kar om een “zeehondensafari” te doen. Wij hebben onze tocht geboekt via Mandø Events. De tocht zelf was heel ontspannend en super leuk, de meisjes en wijzelf genoten met volle teugen. Eens we aan de zee kwamen was het tijd om af te stappen. De zeehonden lagen redelijk ver, dus enkel te zien met een verrekijker. Gelukkig hadden de mannen van Mandø events er enkele grote mee die ze strategisch opstelden zodat we de zeehonden goed konden zien. Voor Oona was het nog niet zo gemakkelijk om het te zien, maar Juliette kon ze wel al echt spotten. Oona wou eigenlijk ook niet echt wandelen op het strand, ze wou het liefst terug in de kar zitten en voortgetrokken worden door de paarden :-). Een van de mannen die ons meenam had ook wat verse garnaaltjes gevangen, heel vreemd om ze zo op te eten. De tocht duurt ongeveer een 1,5h tot 2h.

Eens terug in het dorpje was het tijd om te picknicken. We hadden picknick tafeltjes gevonden naast het enige (kleine) winkeltje van het dorp. Het zonnetje begon ook weer lekker te schijnen, dus perfect om onze middag door te brengen. Na het eten speelden de kindjes nog even op de speeltuin, maar daarna werd het snel tijd om terug naar het vaste land te gaan. Op de terugweg werden we even tegengehouden door schapen, zo idyllisch allemaal :-). In de namiddag brachten we nog een bezoekje aan Ribe. Met dit mooie weer was er de kans om rond te wandelen en de stad te verkennen. Het is er dan ook super gezellig :-). In de late namiddag deden we nog een laatste plons in Esbjerg, wat ook ineens de laatste plons was op Deense bodem.

Op naar Legoland! Hier hebben we toch naar uitgekeken. We hebben wat moeite gehad met een dag te kiezen, want we wilden vermijden dat we een hele dag regen hadden. Op elke weersvoorspelling gaven ze elke dag regen, dus het werd een afweging tussen hoeveel regen en wanneer :-). Uiteindelijk kozen we voor donderdag (achteraf bekeken kon het ook op woensdag ;-)). In de heenreis was het aan het regenen en ook redelijk hard, maar van de moment dat we daar waren is het gestopt. Wel heel veel volk! In de voormiddag probeerden we al een paar attracties te doen. We zijn gestart met de safari auto’tjes, maar de meeste herinnering hebben we aan de ‘kikker attractie’. Het is een attractie die naar boven gaat en naar beneden en dan zo wat op en neer wiebelt, maar dus enkel voor kindjes, niet voor volwassenen. Zowel Juliette als Oona wilden er in en aanvankelijk ging alles prima, maar eens boven begon Oona toch wat schrik te krijgen. Heel de tijd liet ze zo van die kleine kreetjes, wat heel grappig was. Staaltje slecht ouderschap hebben we daar getoond amai, allebei hadden we de slappe lach en Oona maar schrik hebben. Ocharme 🙂 Maar de schrik was al heel snel vergeten toen ze na de kikkertjes in de snelle rups wou. Na de middag gingen we door mini-land, nu was er wat minder volk dan in het begin. Leuk om te zien wat ze er allemaal van lego gemaakt hebben en het werk dat er in moet gestoken hebben. In de namiddag deden we nog enkele attracties waaronder de attractie rond Lego Ninjago. Het leuke was dat toen we aan het aanschuiven waren er ook telkens de mogelijkheid was voor de kinderen om met iets bezig te zijn. Er lagen bv. in het midden van de aanschuifrij legoblokjes waardoor ze eigenlijk nooit het gevoel hadden dat ze op iets hebben moeten wachten. Als afsluiter heb ik samen met de kindjes naar een show gekeken terwijl dat Rowin een van de rollercoasters uitprobeerde. Na een “verplicht” bezoekje aan de veel te drukke legowinkel was het tijd om naar huis te gaan. Moe maar voldoen keerden we terug. Van zodra we terug in de auto waren begon het weer te regenen. Hoe perfect was dat :-).

Onze laatste dag alweer :-(. We hadden zo hard genoten van Denemarken dat we ons vertrek nog even uitstelden. We hebben rustig uitgechecked en zijn daarna terug richting Ribe getrokken. Daar hebben we nog een laatste bezoekje gebracht aan het Viking museum. Het museum zelf was niet spectaculair, maar wel heel interessant om eens door te wandelen. Wat wel leuk was, is het feit dat er weer heel wat mogelijkheden zijn voor de kindjes om zich te vermaken. Op een gegeven moment kwamen we in een speelkamer terecht waar de meisjes zich konden verkleden als jonkvrouw en ridder en waar ze met paard en zwaard konden vechten tegen de papa :-). Zalig om ze zo bezig te zien. Hun fantasie sloeg weer helemaal op hol. Verder was er ook nog een kamertje met een leeshoekje, de boekjes waren wel in het Deens dus jammer genoeg geen optie om ze voor te lezen :-). Er stonden ook blokken waar je je naam kon vormen met runetekens. Voor Oona zei dit nog niet veel, maar Juliette kan haar naam al in blokletters schrijven dus zij kon het toch al een beetje begrijpen. Na ons bezoek aan het vikingcenter was het tijd voor een allerlaatste lunch in Denemarken en voor ons was hier maar 1 adres geschikt voor: Weis Stue in Ribe. Na de fantastische lunch was het tijd om huiswaarts te gaan. Onze tussenstop lag in Bremen op zo’n 4h rijden was van Ribe.

Naar Bremen dan! We hadden er een appartement gehuurd voor 1 nacht, maar we waren wel wat in paniek, want er was geen parking voorzien. “Geen nood”, stond er op de website. Achter het appartementsblok is er een publieke parking waar je vanaf 18h gratis kon staan voor een hele nacht. Paniek was dus wat weg, maar kwam snel weer terug wanneer we Bremen inreden. Wij hadden namelijk helemaal niet voorzien om in een Umweltzone terecht te komen, dus we hadden ook helemaal geen sticker om in het centrum te rijden.
Na wat rondgerij vonden we uiteindelijk de parking, hij is te bereiken aan de achterkant van het appartement via een klein straatje. We namen de, op dat moment, laatste plaats en we gingen het appartement in. We hadden niet alles uit onze auto gehaald net zoals in Hamburg omdat het te veel gedoe zou zijn voor 1 nacht.

Het appartement zelf was heel mooi en groot! En de buurt zelf was ook leuk. Helaas hadden we niet veel tijd om Bremen zelf te bezoeken. We waren redelijk laat aangekomen en de meisjes waren heel moe van de rit, dus na een korte wandeling om wat eten te halen zijn we dan ook terug naar het appartement gegaan.

Heel vreemde situatie, om 4h ’s nachts werden we alle 4 wakker. Er was lawaai op de parking en de meisjes zijn van de living (waar het zetelbed lag) naar de slaapkamer gekomen om bij ons te slapen. Ik keek even door het raam om te kijken op de parking, maar ik zag niet veel want het was donker. ’s Ochtends probeerden we ons snel klaar te maken om verder door te rijden naar huis. Rond 8h kwamen we naar beneden, maar al snel zagen we wat er echt gebeurt was ’s nachts op de parking. Er werd ingebroken in onze wagen, het raam van de chauffeur was ingeslagen en zo zijn ze in de wagen kunnen komen. De moed zakte me in mijn schoenen, na een slechte nacht wou ik eigenlijk gewoon thuis zijn en daar stonden we dan met onze 2 kleine meisjes naar een kapot autoraam te kijken. Ik dacht even dat we ook niet meer naar huis konden die dag. Rowin belde snel de verzekering en de politie. We merkten ook al heel snel dat er eigenlijk niets bijzonder was gestolen, enkel een muntbeugeltje met een parkingmunt voor de Beekse Bergen 🙂 en misschien als ze alles bij elkaar schraapten 1 euro. Daarnaast een portemonee met een aantal getrouwheidskaarten en Rowin zijn rijbewijs (wat achteraf ons nog het meeste moeite heeft gekost om terug te krijgen –> eerst vaststelling door politie, daarna gemeentehuis en 30 euro betalen). Meer hadden ze niet mee, dus ze gingen puur voor het geld… Nu ja we waren toch al blij dat er niet veel gestolen was.

De grootste verdienste in heel dit verhaal gaat naar Carglass. Wat een service! In totaal hebben we maar 2h vertraging opgelopen. Met een plexiglas vervangruit er in konden we weer veilig naar huis rijden. We moeten zeggen dat we heel snel weg wilden uit Duitsland. We zijn dan ook niet meer gestopt tot we in Nederland waren en daarna direct door naar België. Oh en voor die umweltzone hebben we totnogtoe geen boete gekregen, zelfs de politie had zoveel medelijdenmet ons dat ze er niets van zeiden. Of dat hopen we toch 😀

We onthouden toch voornamelijk de positieve ervaringen van onze reis. Wat een reis ook! Nooit gedacht dat ik zo verliefd ging worden op Denemarken. Echt een super leuke reis en ideaal voor de meisjes. We zijn er serieus aan het denken om volgende reis naar Denemarken terug te keren, maar dan in combinatie met Zweden. Voorlopig staat er nog niets vast. Er valt nog zo veel te ontdekken!